Τέχνη δεν είναι μόνο η Αθήνα: Οι εκθέσεις που αξίζει να δούμε εκτός “κλεινού άστεως”

Το καλοκαίρι είναι για τα καλά εδώ, η εποχή που θα πάμε διακοπές για τους περισσότερους πλησιάζει και γενικά βρισκόμαστε όλοι σε μια ταξιδιάρικη διάθεση, και είμαστε έτοιμοι να εγκαταλείψουμε το κλεινόν άστυ για κάποιο νησί.
Τα καλά νέα είναι πως μπορούμε να συνδυάσουμε το “τερπνόν μετά του ωφελίμου” ήτοι τις διακοπές μας με την επίσκεψη σε ένα μουσείο ή γκαλερί και να δούμε τις πολύ ενδιαφέρουσες εκθέσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη εκτός πόλης. Oι εν λόγω εκθέσεις βέβαια μπορούν να αποτελέσουν και μόνες τους λόγο για ένα μικρο η μεγαλύτερο ταξιδάκι….
Επιμέλεια Ειρήνη Πιτσόλη
Άνδρος: «Από το Σύγχρονο στο Διαχρονικό»: Φόρος τιμής στον Δημήτρη Μυταρά στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή
Το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή οργανώνει για το καλοκαίρι 2018 ένα αφιέρωμα στον καταξιωμένο, πολυσχιδή και ιδιαίτερα αγαπητό από το ελληνικό κοινό Δημήτρη Μυταρά.

Εργαστήριο, 1993, Λάδι σε καμβά, 220 x 180 εκ. Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου
Κύριο χαρακτηριστικό της ζωγραφικής του Δημήτρη Μυταρά είναι η συνύπαρξη αντιφατικών δεδομένων, τα οποία επιδέξια διαπλέκονται, δημιουργώντας την παραδοξότητα που διατρέχει τη γόνιμη και δημιουργική καλλιτεχνική του πορεία. Η ποίηση συνεκφράζεται με την βία, ο λυρισμός με την βαναυσότητα, η ηδονή με την τραχύτητα… Πρόκειται για ένα έργο σύνθετο αλλά πρωτότυπο και αυθεντικό, με πολλαπλές όψεις, που εξελίσσεται επί εξήντα σχεδόν χρόνια, όσα δηλαδή και ο δημιουργικός χρόνος του Μυταρά, ο οποίος με πλήρη αφοσίωση επιτέλεσε το λειτούργημα του καλλιτέχνη, ερευνώντας και αναδεικνύοντας με υποκειμενικότητα και ιδιομορφία τον τρόπο να συλλαμβάνει τον κόσμο που τον περιβάλλει.

Χαρίκλεια, 1971, Ακρυλικό σε καμβά, 150 x 108 εκ. Ιδιωτική συλλογή
Εκτός από διακεκριμένος ζωγράφος τον οποίο όλοι γνωρίζουμε, υπήρξε και ποιητής, ταλαντούχος σκηνογράφος, ενδυματολόγος, εικονογράφος, σχεδιαστής διακοσμητικών παραστάσεων και χαρισματικός δάσκαλος. Σκοπός του αφιερώματος είναι να αναδειχθούν τόσο η θεματική πολυμέρεια, όσο και η τεχνοτροπική ποικιλομορφία και επιδεξιότητα.

Δικτατορία, π.1969, Ακρυλικό σε καμβά, 148 x 180,5 εκ. Ιδιωτική συλλογή
Η έκθεση θα φιλοξενήσει περίπου εκατό έργα του διακεκριμένου ζωγράφου, από τα οποία τα είκοσι παρουσιάζονται για πρώτη φορά δημόσια. «Η δυνατότητα πρόσβασης στο εντυπωσιακό σε όγκο και ποιότητα αρχείο του αείμνηστου Δημήτρη Μυταρά που είχαμε την τύχη να έχουμε, μας έδωσε την δυνατότητα να προσκομίσουμε στην έρευνα μας πληθώρα ανέκδοτων δεδομένων» επεσήμανε η κ. Κουτσομάλλη τονίζοντας πως στην έκθεση «ήταν επιλογή μας να υπάρχουν πολύ γνωστά έργα του και γι’ αυτό προσπαθήσαμε να βρούμε μία ισορροπία μεταξύ του αδημοσίευτου και του αντιπροσωπευτικού».
Info:
Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Άνδρος, έως 30/9. Καθημερινά 11:00-15:00 & 18:00-21:00, Δευτ. 11:00-15:00, κλειστά Δευτέρα απόγευμα & Τρίτη
Αρχαία Μεσσήνη: Μεσσάνα: Ζογγολόπουλος – Χουλιαράς- Δύο μεγάλοι γλύπτες συνομιλούν με το αρχαίο τοπίο
Η έκθεση «Ζογγολόπουλος-Χουλιαράς: Μεσσάνα», σχεδιάστηκε με απόλυτο σεβασμό και σε οργανική συνομιλία με τον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Μεσσήνης, μετά από έναν περίπου χρόνο μελέτης αλλά και ενδελεχούς επιτόπιας έρευνας.
Δύο από τους πλέον εξέχοντες Έλληνες γλύπτες που διακρίνονται μεταξύ άλλων για τον οργανικό μεταξύ τους διάλογο αλλά και την εξαιρετική συνομιλία του έργου τους με τις ανάγκες, τις ιδιαιτερότητες και τις δυνατότητες του δημοσίου χώρου, «εγκαθίστανται» στον Δημόσιο Χώρο της Αρχαίας Μεσσήνης ακολουθώντας νοερά τη διαδρομή του επισκέπτη και υπογραμμίζοντας τη δομή, τον ρόλο και τη σημασία κάθε επιμέρους μνημείου.

Κυκλαδικό- Ζογγολόπουλος
Στην υποδειγματικά αναστηλωμένη πόλη της αρχαίας Μεσσήνης (στη δωρική διάλεκτο ΜΕΣΣΑΝΑ), σε στενή συνεργασία με τον επί σειρά ανασκαφέα της και Πρόεδρο της Εταιρείας Μεσσηνιακών Αρχαιολογικών Σπουδών, Καθηγητή Πέτρο Θέμελη και σε σχεδιασμό που ακολουθεί και ενδυναμώνει τη διαδρομή της επίσκεψης στον αρχαιολογικό χώρο και τα επιμέρους μνημεία του (Κρήνη Αρσινόης, αρχαία Αγορά, Ασκληπιείο, Στάδιο, Παλαίστρα κ.ά.) τοποθετήθηκαν και παρουσιάζονται 11 γλυπτά του Γιώργου Ζογγολόπουλου και 11 γλυπτά του Γιώργου Χουλιαρά.

Αρχάγγελος- Χουλιαράς
Τα έργα, μεγάλης κλίμακας στο σύνολό τους και κατασκευασμένα για εξωτερικό χώρο, ανθεκτικά ως προς το υλικό τους (μέταλλο) και «δωρικά» ως προς τη σύλληψη και την εκτέλεσή τους, με αναφορές μυθολογικές και ιστορικές συμβατές με τον χώρο αλλά και συμβολισμό διαχρονικό ως προς τις παναθρώπινες αναζητήσεις, επελέγησαν από τον Άγγελο Μωρέτη, αρχιτέκτονα και Διευθυντή του Ιδρύματος Γεωργίου Ζογγολόπουλου, τον Ομ. Καθηγητή της ΑΣΚΤ Γιώργο Χουλιαρά και την επιμελήτρια της έκθεσης Ίριδα Κρητικού, προκειμένου να τοποθετηθούν στον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Μεσσήνης, να τον αφουγκραστούν ιστορικά και αισθητικά και να συνομιλήσουν μαζί του, επαναπροσδιορίζοντας το τοπίο.
Info:
«ΖΟΓΓΟΛΟΠΟΥΛΟΣ – ΧΟΥΛΙΑΡΑΣ: ΜΕΣΣΑΝΑ»
Μια Γλυπτική για τον Δημόσιο Χώρο στην Αρχαία Μεσσήνη
Εγκαίνια: Σάββατο 14 Ιουλίου 2018, στις 7.00 μ.μ.
Διάρκεια έκθεσης έως 30 Σεπτεμβρίου 2018
Επιμέλεια έκθεσης: Ίρις Κρητικού
Πόρος: «Όψεις της μνήμης» στη γκαλερί Cittrone: Τέσσερις σπουδαίοι εικαστικοί «συνομιλούν» με τον Κώστα Πανιάρα
Η Γκαλερί CITRONNE συνεχίζει το καλοκαιρινό της πρόγραμμα με τις «Όψεις της Μνήμης». Στην έκθεση αυτή, το δεύτερο μέρος της θεματικής “Μνήμη” οι καλλιτέχνες Γιάννης Αδαμάκος, Τάσος Μαντζαβίνος, Άγγελος Παπαδημητρίου και Γιάννης Ψυχοπαίδης συνοικούν με τον Κώστα Πανιάρα, αφετηρία της καλοκαιρινής περιόδου 2018, στην γκαλερί CITRONNE.

Γιάννης Ψυχοπαίδης-Από την ενότητα «Το Γράμμα»
Οι πέντε αυτοί εικαστικοί συγκροτούν, ο καθένας από διαφορετική οπτική και με ατομική ερμηνεία, έναν θεματικό άξονα της Μνήμης. Η έκθεση οργανώνεται με αφετηρία τους κοινούς τους τόπους• ταυτοχρόνως, αναδεικνύει τις ειδοποιούς διαφορές τους.

Τοπία της μνήμης ΙΙΙ-Γιάννης Αδαμάκος
Ο Κώστας Πανιάρας, του οποίου η post mortem ατομική έκθεση «Αμφιθυμία της Μνήμης” συνεχίζεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Πόρου, καθορίζει την θεματική.

Το Ρολόι II-Τάσος Ματζσβίνος
Εκφράζει την εικαστική διαχείριση του παρελθοντικού βάρους και τις συνεπαγόμενες συναισθηματικές αυξομειώσεις. Τα αποτυπώματα της Ιστορίας εκτίθενται ως κακοποιημένα αντίγραφα μουσειακών εκθεμάτων τα οποία, υπό το κράτος της σημασίας τους, ο καλλιτέχνης πολλαπλασιάζει ή διχοτομεί.

Ο Κήπος-Άγγελος Παπαδημητρίου
Στην γκαλερί CITRONNE τα «Τοπία της Μνήμης” του ορμώνται από βιωματικές αναμνήσεις.
Info:
«ΟΨΕΙΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ» Γκαλερί CITRONNE
21 Ιουλίου – 30 Σεπτεμβρίου 2018
Εγκαίνια: Σάββατο,21 Ιουλίου , 8.30 μμ.
Επιμέλεια έκθεσης:
Τατιάνα Σπινάρη – Πολλάλη, Δρ της Ιστορίας της Τέχνης
Για περισσότερες πληροφορίες: Γκαλερί Citronne, τηλ. +30-6979-989684 ή στο tspinari@gmail.com
Ύδρα: «Το μπλε που σε τυλίγει»: Τα ονειρικά θαλασσινά τοπία του Γιάννη Αδαμάκη στο Ιστορικό Αρχείο-Μουσείο Ύδρας
Οι άνθρωποι πάντα ταξιδεύουν. Όμως συχνά δεν επαναπατρίζονται. Xάνονται, ξεχνιόνται. Μένουν φωτογραφίες – βλέμματα που μας κοιτούν κατάματα. Ακουμπούν στη μνήμη μας…
Χτίζω τα καράβια μου με παλιά μα και νέα υλικά.
Οργανώνω ασκήσεις επί χάρτου.
Πότε περιγράφω και πότε υπαινίσσομαι.
Προσβλέπω στις εικόνες που πέρασαν από μπροστά μου να μου ανοίξουν την καρδιά τους.
Να μου δείξουν το δρόμο…»
Γιάννης Αδαμάκης

Γιάννης Αδαμάκης, Στο μηχανοστάσιο,
Το Ιστορικό Αρχείο-Μουσείο Ύδρας φιλοξενεί από 7 έως 29 Ιουλίου την έκθεση ζωγραφικής του Γιάννη Αδαμάκη, «Το μπλε που σε τυλίγει», σε επιμέλεια του Αλέξη Βερούκα. Τα ονειρικά, σαγηνευτικά θαλασσινά τοπία του Γιάννη Αδαμάκη, τα καράβια του, βρήκαν τον κατάλληλο μέρος για να «αράξουν». Καράβια που μοιάζουν έτοιμα για ένα μεγάλο ταξίδι στην φαντασία σε παρασύρουν σε περιπλανήσεις του νου .

Γιάννης Αδαμάκης, Ένα πλοίο
Ο Γιάννης Αδαμάκης έχει ένα εντελώς προσωπικό ύφος γραφής. Η ζωγραφική του μοιάζει να αναζητά το βαθύτερο νόημα των σκέψεων και των ιδεών μέσα σε έναν παραμυθένιο κόσμο. Ο ζωγράφος μοιάζει να «παίζει» με τα χρώματα και τις σκιές και δημιουργεί έργα που επιδέχονται πολλές ερμηνείες. Το βέβαιο είναι ότι πάντα ερεθίζουν το συναίσθημα και το μυαλό του θεατή τους. Τον παρασύρουν σε ταξίδια μακρινά. Ταξίδια στη μνήμη. Στη μνήμη που πρέπει να μείνει ζωντανή. Ταξίδια στο όραμα και την ελπίδα.
Τα καράβια του Αδαμάκη ταξιδεύουν στο χρόνο. Σε εποχές μακρινές. Στο παρελθόν και στο μέλλον. Ταξιδεύουν σε πατρίδες ξεχασμένες. Αναζητούν νέες πατρίδες. Εξερευνούν το χρόνο και τον τόπο. Και κουβαλάνε μαζί τους ιστορίες. Τις ιστορίες των ανθρώπων που επιβιβάστηκαν σε αυτά.

Γιάννης Αδαμάκης, Ένα ταξίδι,
Ο Γιάννης Αδαμάκης είναι φτιαγμένος από εκείνο το υλικό του δωρητή με την πεποίθηση του κοινού αγαθού των ονείρων του. Και νομίζω κάπως έτσι στην αντίληψή του για τον κόσμο, που είναι η ζωγραφική, ανοίγει όλες τις «καταπακτές του νου του» πρόσφορα στον «άλλο».
Οι πίνακες του Αδαμάκη, και ειδικά αυτοί που φιλοξενούνται στην έκθεση, είναι αποσπάσματα από το ισόβιο κιβώτιο της τέχνης του. Ό,τι επιθυμεί να τον συντροφεύει στη διάρκεια των μερόνυχτων της δουλειάς του, σαν πιστός ακτήμονας, το ενσαρκώνει με τα υλικά του στην επιφάνεια μεταφοράς των τοίχων του εργαστηρίου του που είναι ο πλαισιωμένος καμβάς των έργων του. Στιγμιότυπα βιωμάτων, αναμνήσεων και οραμάτων συντάσσονται μεταξύ τους μέσα στην εικόνα του «πορτρέτου» αυτών των φορτηγών πλοίων. Αλλού δεν είναι εμφανή αλλά αναπόδραστα «συνυπάρχουν».
Αλέξης Βερούκας
Ρόδος: ICARO – ΙΚΑΡΟΣ : Το εργοστάσιο κεραμικών της Ρόδου στο Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου
Η έκθεση που παρουσίασε για πρώτη φορά στο Μουσείο Μπενάκη το φθινόπωρο του 2017 τη μοναδική στο είδος της συλλογή κεραμικών του Γιάννου Θ. Ιωαννίδη και την επισταμένη έρευνα του για το εργοστάσιο κεραμικών της Ρόδου ICARO-ΙΚΑΡΟΣ μεταφέρεται στη Ρόδο, στον γενέθλιο τόπο της ιστορικής βιομηχανίας.
Ως χώρος φιλοξενίας της έκθεσης επιλέχθηκε το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου ―ένα από τα εμβληματικότερα μνημεία του νησιού― και ειδικότερα η επιβλητική αίθουσα της βορειοδυτικής πτέρυγας του ορόφου του παλατιού.
Η οργάνωση της έκθεσης φέρει τη σφραγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού – Εφορεία Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου, της Περιφέρειας Ν. Αιγαίου, του Δήμου Ρόδου – Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης και του Μουσείου Μπενάκη.
Η έκθεση «ICARO– ΙΚΑΡΟΣ» περιλαμβάνει κεραμικά και αδημοσίευτο αρχειακό υλικό που διατρέχουν όλη την περίοδο λειτουργίας του ομώνυμου εργοστασίου. Αποτελεί την πρώτη ουσιαστική προσπάθεια να αναδειχθεί η συνολική ιστορία του ΙΚΑΡΟΥ, η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το νησί της Ρόδου.
Στην παρουσίασή της στη Ρόδο η έκθεση εμπλουτίζεται με κεραμικά από τη συλλογή του Μουσείου Μπενάκη, της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου και ιδιωτικές συλλογές. Ιδιαίτερης σημασίας είναι και η παρουσίαση από το Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης του Δήμου Ρόδου της περίφημης «συλλογής Παναγιώτη Ιωαννίδη», μίας από τις τρεις διάσημες συλλογές κεραμικών ιζνίκ της Ρόδου, η οποία αγοράστηκε το 1973 από το Δήμο Ροδίων. Παρουσιάζεται εδώ για πρώτη φορά μετά το 1988, όταν, κατά τη Διάσκεψη Κορυφής των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέρος αυτής εκτέθηκε στον προμαχώνα Καρρέττο.
Info
ICARO – ΙΚΑΡΟΣ
Το εργοστάσιο κεραμικών της Ρόδου
1928-1988
Ρόδος, Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου
Διάρκεια: 27 Ιουνίου έως 31 Δεκεμβρίου 2018
Ανδρος: «Γη των ανθρώπων»: Καμβάδες και ψηφιδωτά που διερευνούν τη σχέση του ανθρώπου με το σύμπαν
Πόσο δυνατός είναι ο άνθρωπος απέναντι στη μοίρα; Ποια είναι η θέση του στην απεραντοσύνη του σύμπαντος; Ποια είναι η σχέση ανθρώπου και φύσης; Αυτά τα ερωτήματα διερευνά η γνωστή εικαστικός Δάφνη Αγγελίδου, στα έργα που παρουσιάζει στην έκθεση «Γη των ανθρώπων» που θα λάβει χώρα στον Πολυχώρο του ξενοδοχείου Aneroussa, στο Μπατσί της Άνδρου.
Πρόκειται για τη νέα δουλειά της Δάφνης Αγγελίδου με έργα ζωγραφικής, ακρυλικά σε καμβά, 9 ψηφιδωτά και ψηφιακές λιθογραφίες.
Τα θέματα αυτής της έκθεσης είναι κυρίως ανθρώπινες φιγούρες (μοναχικές ή ζευγαρωμένες) που κρατούν ομπρέλες διαφορετικών χρωμάτων οι οποίες συμβολίζουν μια αόρατη προστασία. Το περιβάλλον είναι ένα κόκκινο φόντο, που παραπέμπει στον ανθρώπινο βιολογικό κύκλο, ή εικόνες του έναστρου νυχτερινού ουρανού.
Οι ‘’πρωταγωνιστές’’ των έργων περπατούν σε μια έρημη λωρίδα γης ή κάθονται σε μοναχικά παγκάκια και κάτω από τη σκιά ενός μεγάλου δέντρου. Άλλοτε, πλέουν ξένοιαστα σε ήρεμες θάλασσες κάτω από το νυχτερινό καλοκαιρινό ουρανό με τους διαφορετικούς αστερισμούς. Σε άλλα έργα κυριαρχούν μία μεγάλη βελανιδιά ή μοναχικές γκρίζες βάρκες που ‘’κλέβουν‘’ τον ανθρώπινο ρόλο και αιωρούνται στις νυχτερινές θάλασσες κάτω από το φως του φεγγαριού.